Voordat Schokland onderdeel van het vaste land werd en nog een eiland in de Zuiderzee was, werd het al duizenden jaren bewoond. In eerste instantie door jager-verzamelaars, in de Middeleeuwen waren het vooral boeren die er vee hielden en graan verbouwden. Alleen op de zelfgemaakte terpen waren de bewoners van Schokland veilig voor de Zuiderzee, die over de jaren heen meer en meer van het eiland opslokte.
In 1859 won de Zuiderzee het van de 635 Schokkers die nog op het eiland woonden. Ze moesten van de regering hun huis en haard verlaten om op het vasteland een nieuw bestaan op te bouwen. Sinds de drooglegging maakt Schokland onderdeel uit van de Noordoostpolder en sinds 1995 draagt het de status van Unesco Werelderfgoed. Schokland telt negen rijksmonumenten, waaronder vijf archeologische terreinen en één gemengd archeologisch én gebouwd monument.